როდესაც ინდოელ მილიარდერ რატან ტატას სატელეფონო ინტერვიუში რადიო წამყვანმა კითხა: ბატონო, რა გახსენდებათ ისეთი, როდესაც ცხოვრებაში ყველაზე ბედნიერი იყავით? რატან ტატამ უპასუხა : ბედნიერების ოთხი ეტაპი გავიარე ცხოვრებაში და როგორც იქნა გავიგე ნამდვილი ბედნიერების მნიშვნელობა. პირველი ნაბიჯი სიმდიდრისა და რესურსების დაგროვება იყო. მაგრამ ამ ეტაპზე ვერ მივიღე ის ბედნიერება რაც მინდოდა. შემდეგ დადგა ძვირფასი ნივთების შეგროვების მეორე ეტაპი. მაგრამ მივხვდი, რომ ამ რაღაცის ეფექტიც დროებითია და ძვირფასეულობის ბრწყინვალება დიდხანს არ გრძელდება. შემდეგ დადგა დიდი პროექტის ათვისების მესამე ეტაპი. ეს მაშინ იყო, როდესაც ინდოეთსა და აფრიკაში ნავთობის მარაგების 95% მქონდა. მე ასევე ვიყავი ფოლადის უდიდესი ქარხნის მფლობელი ინდოეთსა და აზიაში. მაგრამ აქაც კი ვერ მივაღწიე იმ ბედნიერებას რაც წარმომედგინა. მეოთხე საფეხურის დრო დადგა. ეტაპისა, როდესაც ჩემმა მეგობარმა მთხოვა რამდენიმე ინვალიდი ბავშვისთვის ეტლის ყიდვა. დაახლოებით 200 ბავშვისთვის. მეგობრის რეკომენდაციით სასწრაფოდ ვიყიდე ეტლები. მაგრამ...
Сообщения
- Получить ссылку
- X
- Электронная почта
- Другие приложения
ბედნიერების მარცვლებს ადამიანი ყოველდღე აგროვებს და ერთ დღესაც როდესაც ეს მარცვლები შენ შიგნით რაღაც ფორმას მიიღებენს და რაღაც სხვისთვის შეუმჩნეველი სასიხარულო რამ მოხდება, ის გრნობა მოდის , რომელსაც სახელსაც ვერ არქმევ. არადა სწორედ ეს არის ბედნიერება, შინაგანი მზაობისა და გარემო პირობის თანხვედრა. . თითოეული მათგანი ერთი და იგივე პროცესებს გადის: სიცარიელე, ავსება და ავსებულში ლივლივი. მერე კი ისევ ნამსხვრევების ძებნას უნდა შეუდგე.... 2. ახლა გადავხედე სოციალურ ქსელში განთავსებულ სურათებს. უმეტესობაში ვიცინი. ყველა სიცილის მიზეზს ვერ ვიხსენებ. ალბათ ბოლო გულიანი სიცილი ჩვენი ჩაკეტილი ცხოვრებიდან გამომდინარე სოციალურ ქსელებს უკავშირდება. 3. ერთხელ უფროსმა მეგობარმა საუბრისას მითხრა: ასაკის მატებასთან ერთად ცრემლი ნაკლებად მოდისო. მაშ...
უკვე ხანგრძლივი ცხოვრების მანძილზე ადამიანი არ დამიკარგავს
- Получить ссылку
- X
- Электронная почта
- Другие приложения
1. ბედნიერების მარცვლებს ადამიანი ყოველდღე აგროვებს და ერთ დღესაც როდესაც ეს მარცვლები შენ შიგნით რაღაც ფორმას მიიღებენს და რაღაც სხვისთვის შეუმჩნეველი სასიხარულო რამ მოხდება, ის გრნობა მოდის , რომელსაც სახელსაც ვერ არქმევ. არადა სწორედ ეს არის ბედნიერება, შინაგანი მზაობისა და გარემო პირობის თანხვედრა. . თითოეული მათგანი ერთი და იგივე პროცესებს გადის: სიცარიელე, ავსება და ავსებულში ლივლივი. მერე კი ისევ ნამსხვრევების ძებნას უნდა შეუდგე.... 2. ახლა გადავხედე სოციალურ ქსელში განთავსებულ სურათებს. უმეტესობაში ვიცინი. ყველა სიცილის მიზეზს ვერ ვიხსენებ. ალბათ ბოლო გულიანი სიცილი ჩვენი ჩაკეტილი ცხოვრებიდან გამომდინარე სოციალურ ქსელებს უკავშირდება. 3. ერთხელ უფროსმა მეგობარმა საუბრისას მითხრა: ასაკის მატებასთან ერთად ცრემლი ნაკლებად მოდისო. მაშინ გამიკვირდა მტირალას. ახლა აღარ მიკვირს... მეცნიერებს თუ დავუჯერებთ ზოგჯერ ტირილი ორგანი...